Emevî halifelerinden Ömer bin Abdülaziz, bir gün ganimet elmalarını taksim ediyordu. Bir ara kendi oğlu bir elma aldı. O, hemen elmayı oğlunun elinden çekip aldı ve çocuğu da güzel bir payladı. Çocuk ağlayarak eve koştu. Annesi durumu anlayınca, çarşıya hizmetçilerini yollayıp elma aldırdı.
Ömer bin Abdülaziz, evine dönünce, elmanın kokusunu aldı. Hanımına:
- Fâtıma! Evde ganimet malından herhangi bir şey var mı? diye sordu.
Hanımı:
- Hayır, dedi ve hâdiseyi anlam. Bunun üzerine Ömer bin Abdülaziz şöyle dedi:
Vallahi oğlumdan o elmayı çekip aldım, ama sanki ciğerimden bir parça koparmış gibi
oldum. Lâkin ben Müslümanların ganimetinden haksız yere alacağım bir tek elma yüzünden, nefsimi mahşer günü alçalmış bir duruma düşürmeyi hoş görmedim... |
